Filosoferen met een TUINKABOUTER
Een speelse sessie waarin we gaan ‘huis-tuin-en-keuken-filosoferen’ naar aanleiding van brieven uit ‘Tango met een tuinkabouter’, de correspondentie van een wijze oude dame met een, jawel, tuinkabouter. De twee schrijven elkaar over het leven, de liefde, vriendschap en de dood. En in hun schrijfsels zit genoeg stof om lekker over door te mijmeren en dát is wat we gaan doen: een laagdrempelig ‘goed’ gesprek, stel ik mij zo voor (met een vraag als ‘starter’). Of nee, laten we het ‘speels filosoferen’ noemen, want dat ís het (en vind ik ook veel mooier klinken).
Voor wie?
Voor iedere volwassene die wel eens ‘huis-tuin-en-keuken-filosofeert’ over het leven en het leuk vindt om anderen te ontmoeten op een gezellige ochtend/middag/avond met nét dat tikje extra, maar geheel zónder poespas.
Over het boek
Ooit kwam de tuinkabouter als een erfstuk van haar moeder in het leven van Betty Bergstra. Foeilelijk vond ze hem, maar ja, wegdoen kon je hem ook niet. Wanneer hij op een dag uit haar tuin verdwenen is, ligt ze er niet echt wakker van. Maar dan ontvangt ze een brief, uit Parijs. Een uitgebreide brief van haar tuinkabouter. Na al die jaren bij de vijver gestaan te hebben, wil hij beginnen met leven. Hij heeft echter geen idee hoe dat moet en doet een beroep op haar lange levenservaring. Na enig aarzelen besluit ze hem terug te schrijven.
Dit is het begin van een betoverende, soms ontroerende en bij vlagen hilarische briefwisseling. Betty ontdekt dat je nooit te oud bent om met een tuinkabouter te corresponderen, een tuinkabouter bovendien die niet alleen magie met woorden bedrijft, maar eigenlijk ook best wel wijs is. En hij blijkt haar beter te kennen dan zij aanvankelijk dacht.
Wie ben ik?
Mijn naam is Lyda Westerink en ik ben schrijver en journalist. Jarenlang begeleidde ik auteurs uit het zakenleven, tegenwoordig geef ik cursussen en workshops creatief schrijven. Zo verzorg ik al enige jaren het Schrijfcafé, een activiteit voor met name ouderen, waar natuurlijk wordt geschreven, maar waar het vooral gaat om de ontmoeting. Ook voor mij zijn dat hele waardevolle ochtenden, die mij mede hebben geïnspireerd tot het schrijven van ‘Tango met een tuinkabouter’.
Met mijn boek wil ik op lichtvoetige (een tuinkabouter heeft per slot van rekening maar kleine voetjes) wijze laten nadenken over waar het nu uiteindelijk écht om gaat in het leven. En vooral wil ik de enorme levenswijsheid van oudere mensen centraal stellen, wijsheid waarmee we vaak niets doen.
Niemand vraagt Betty Bergstra, de hoofdpersoon, nog om raad, in plaats daarvan neemt haar omgeving haar, hoe goed bedoeld ook, steeds meer de regie uit handen (kun je dit nog wel, moet je niet naar een appartement, et cetera). Maar die tuinkabouter, die vraagt haar wél om raad, die ziet haar weer voor vol aan, neemt haar serieus, ze gaat zich zelfs weer een beetje jong voelen…
‘Filosoferen met een tuinkabouter’ duurt twee uur en daarvoor ontvang ik graag een kop koffie en heel veel goede zin. En oh ja, hij komt natuurlijk zelf ook mee: de tuinkabouter!
Meer info? Aarzel niet om contact met mij op te nemen, leuk om je te spreken!