Opnieuw een mooie recensie van ‘De parel van de pastoriekeuken’

‘Als je De parel van de pastoriekeuken van Lyda Westerink uit hebt, ga je Clemens en Riek, maar ook Coosje, Marietje en nog een paar mensen missen.’ Aldus Anneke Visser in haar recensie van mijn roman De parel van de pastoriekeuken. Voor een schrijver is het genieten wanneer je merkt dat een recensent je boek ook écht gelezen heeft en er, zoals Visser, zo mooi uithaalt wat ik er als schrijver in wilde stoppen.

Begrip
Zo zegt Visser bijvoorbeeld dat ‘het verhaal laat goed zien dat pastoors en kapelanen ook maar mensen zijn die hun gevoelens kunnen hebben.’ En zij vervolgt: ‘Het is mooi om te lezen dat veel parochianen en mensen die in de kerk werken met hun tijd mee gaan en niet meer zo streng zijn voor mensen die niet hetero en/of gescheiden zijn. Je hebt begrip voor diegenen die wat anders zijn gaan doen en waarom. Het is mooi dat een reflectie over abortus, zoals het vroeger was en hoe het vandaag de dag is, in het verhaal is beschreven en waarom je in dat opzicht niet terug naar vroeger moet willen.’

Kantelpunten
De slotalinea van haar uitgebreide recensie maakt mij uiteraard blij: ‘Kortom, De parel van de pastoriekeuken van Lyda Westerink is een mooi boek waarin je kunt lezen hoe mensen door gebeurtenissen uit het verleden gevormd worden, hoe kantelpunten het leven van mensen kan veranderen. Tijdens het lezen wil je bij Riek in de keuken aan tafel zitten en genieten van de verhalen en het gezang dat er soms op volgt. Je gaat Clemens en Riek missen als je het boek uit hebt.’

Klik hier om de volledige recensie te lezen.